Vooruitlopend op het pensioen ben ik dit jaar op mijn 62e begonnen met pianospelen. Voor het eerst van mijn leven volg ik muzieklessen. Een fantastische bezigheid! Lekker bezig zijn met muziek. Piano aangeschaft (een elektronische, ik hou rekening met de buren…) en elke dag even lekker ‘pingelen’. Dat wil zeggen: serieus oefenen, want het gaat natuurlijk niet vanzelf, zeker niet als je al wat ouder bent. Maar wat geeft het, ik hoef er niet meer beroemd mee te worden, mijn concertgebouw is gewoon thuis.

En af en toe op de muziekschool, waar je bij een voorspeelmiddag mag laten zien hoe ver je al bent. Met evenveel zenuwen als de jonge leerlingen, maar ook met evenveel plezier en voldoening als dat lastige stukje toch lukt! Daarbij is de professionele begeleiding van Deodora onontbeerlijk. Samen met haar maak ik van noten op papier echte muziek. En af en toe mag ik zelf ook al wat noten op papier zetten, een eigen muziekstukje maken. Mooi toch? Soms denk ik wel dat ik het eerder had moeten doen. Maar aan de andere kant: je bent er nooit te oud voor. Of ik het ooit nog onder de knie krijg weet ik niet. Wat ik wel weet is dat het heel veel plezier geeft.